1. |
||||
Hoxe estábamos no patio e botamos a correr.
Mentres eu pillaba a Xan vimos a Sara caer.
A pobre mancou nun xeonllo,
choraba e sangraba un pouco.
Tíñamos que protexela, alertar e socorrer.
Nacho e Tiago ficaron, tíñana que protexer.
Mentres eu saía correndo, había que avisar a alguén.
Entón apareceu a mestra
coa caixa de emerxencias,
limpióulle e fíxolle a cura e agora se atopa ben.
Protexer, alertar e socorrer
iso é o que sempre hay que facer.
Cando atopamos calqueira perigo
ou alguén está ferido
Temos que protexer, alertar e socorrer.
Cando estábamos comendo escoitamos tusir a André.
Estábase a atragoar, máis sabíamos que facer:
mentres eu lle protexía
os demáis alertarían
para que alguén lle socorrera e por fin se puxera ben.
Mais se non hai ninguén cerca
Nen o mestre nen a mestra
Chamaremos o 112 que é o número de emerxencias
|
||||
2. |
Latexa!
02:52
|
|||
Se atopo alguén no chan que non esperta sei moi ben o que debo facer:
Tentaria esperarlo chamando por el, berrando e movéndolle.
Máis se non o consigo, ben sei que o teño que protexer
e chamar ao 112 para que unha ambulancia o veña a socorrer.
Levantándolle a barbela ollarei se segue a respirar.
Achegarei miña meixela ao seu nariz a ver se bota ar.
E se está a mover o peito poñereino de lado, non se vaia atragoar.
Pero se xa non respira é o momento de actuar, e comezar a traballar
Masaxeando (¡Que o ritmo non pare!)
Ei de intentar (¡Non deixes de bailar!)
Reanimando (¡Que o ritmo non pare!)
Vou facer que ese corazón volva latexar
Agora hai que saber contar:
¡Trinta compresións, nen unha sóa máis!
Entón insuflamos dúas veces
Repetindo a maniobra ata que algén chegue
|
||||
3. |
A Pandemia Global
03:37
|
|||
Hai un virus repelente
Que apareceu de repente
E nos quere a todos contaxiar.
Vai medrando entre a xente
Introducíndose no ADN
E nós o teremos que parar
Os científicos
descubriron o que hai que facer
Se queremos acabar con el
Pero imos ter que
facelo todos á vez
Para conseguir
que marche de aquí
Teremos que lavar as mans
Catro ou cinco veces cada mañá
Teremos que respectar a distancia social
Para evitar a pandemia global
É un virus microscópico
Que tan só ten un propósito.
A todo o planeta quere infectar.
Un perigo biolóxico
Pero nós temos xel hidroalcólico
E sabémolo utilizar
Médicos de todo o mundo
están a investigar
a vacina que o erradicará
Mentres tanto nós podemos
Tentarlles axudar protexéndonos
e tamén aos demais
Teremos que levar unha máscara
Mais non andaremos tocándoa
Hai que tusir no cóbado non na man
Para acabar coa ameaza mundial
|
||||
4. |
O Plan de Evacuación
03:44
|
|||
Cando comezou ia moito calor
só había fume o noso arredor,
e comezamos a escoitar a serea de emerxencia.
O mestre nos mirou e dixo que ia comezar a evacuación.
Despaciño e ben xuntiños seguindo ao profesor
deixamos todas as cousas e prestando atención
pechamos portas e fiestras, axudando a quen esta ao noso caron.
Sen gritar e mantendo a calma, en fila sen dar un so empuxon.
E o punto de encontró é onde tera lugar a reunión
E faremolo reconto mentres esperamos a extinción.
Cando comezou ia moito calor
e só había fume o noso arredor,
mais chegaron os bombeiros coas mangueiras no seu camión.
Agora estamos ben contentos, celebrando o ben que funcionou
o noso plan de evacuación.
|
||||
5. |
||||
Hoxe estábamos no patio e botamos a correr.
Mentres eu pillaba a Xan vimos a Sara caer.
A pobre mancou nun xeonllo,
choraba e sangraba un pouco.
Tíñamos que protexela, alertar e socorrer.
Nacho e Tiago ficaron, tíñana que protexer.
Mentres eu saía correndo, había que avisar a alguén.
Entón apareceu a mestra
coa caixa de emerxencias,
limpióulle e fíxolle a cura e agora se atopa ben.
Protexer, alertar e socorrer
iso é o que sempre hay que facer.
Cando atopamos calqueira perigo
ou alguén está ferido
Temos que protexer, alertar e socorrer.
Cando estábamos comendo escoitamos tusir a André.
Estábase a atragoar, máis sabíamos que facer:
mentres eu lle protexía
os demáis alertarían
para que alguén lle socorrera e por fin se puxera ben.
Mais se non hai ninguén cerca
Nen o mestre nen a mestra
Chamaremos o 112 que é o número de emerxencias
|
||||
6. |
Latexa! (Instrumental)
02:52
|
|||
Se atopo alguén no chan que non esperta sei moi ben o que debo facer:
Tentaria esperarlo chamando por el, berrando e movéndolle.
Máis se non o consigo, ben sei que o teño que protexer
e chamar ao 112 para que unha ambulancia o veña a socorrer.
Levantándolle a barbela ollarei se segue a respirar.
Achegarei miña meixela ao seu nariz a ver se bota ar.
E se está a mover o peito poñereino de lado, non se vaia atragoar.
Pero se xa non respira é o momento de actuar, e comezar a traballar
Masaxeando (¡Que o ritmo non pare!)
Ei de intentar (¡Non deixes de bailar!)
Reanimando (¡Que o ritmo non pare!)
Vou facer que ese corazón volva latexar
Agora hai que saber contar:
¡Trinta compresións, nen unha sóa máis!
Entón insuflamos dúas veces
Repetindo a maniobra ata que algén chegue
|
||||
7. |
||||
Hai un virus repelente
Que apareceu de repente
E nos quere a todos contaxiar.
Vai medrando entre a xente
Introducíndose no ADN
E nós o teremos que parar
Os científicos
descubriron o que hai que facer
Se queremos acabar con el
Pero imos ter que
facelo todos á vez
Para conseguir
que marche de aquí
Teremos que lavar as mans
Catro ou cinco veces cada mañá
Teremos que respectar a distancia social
Para evitar a pandemia global
É un virus microscópico
Que tan só ten un propósito.
A todo o planeta quere infectar.
Un perigo biolóxico
Pero nós temos xel hidroalcólico
E sabémolo utilizar
Médicos de todo o mundo
están a investigar
a vacina que o erradicará
Mentres tanto nós podemos
Tentarlles axudar protexéndonos
e tamén aos demais
Teremos que levar unha máscara
Mais non andaremos tocándoa
Hai que tusir no cóbado non na man
Para acabar coa ameaza mundial
|
||||
8. |
||||
Cando comezou ia moito calor
só había fume o noso arredor,
e comezamos a escoitar a serea de emerxencia.
O mestre nos mirou e dixo que ia comezar a evacuación.
Despaciño e ben xuntiños seguindo ao profesor
deixamos todas as cousas e prestando atención
pechamos portas e fiestras, axudando a quen esta ao noso caron.
Sen gritar e mantendo a calma, en fila sen dar un so empuxon.
E o punto de encontró é onde tera lugar a reunión
E faremolo reconto mentres esperamos a extinción.
Cando comezou ia moito calor
e só había fume o noso arredor,
mais chegaron os bombeiros coas mangueiras no seu camión.
Agora estamos ben contentos, celebrando o ben que funcionou
o noso plan de evacuación.
|
Ferror Records Ferrol, Spain
Ferror Records nace en 2015 con un propósito claro, dar salida a las propuestas musicales y culturales desde la militancia y la autogestión. Apoya tu escena local.
ferrorrecords@gmail.com
Streaming and Download help
If you like Protexer, alertar e socorrer. Cantigas de Axuda, you may also like:
Bandcamp Daily your guide to the world of Bandcamp